Onderzoek COPD en Geactiveerde Zuurstoftherapie dr. Michael Kucera
De Airnergytherapie is in 1995 in Duitsland ontwikkeld en is in Nederland in 2005 geïntroduceerd als Geactiveerde Zuurstoftherapie.
De belangrijkste effecten van de therapie zijn:
Een beter functionerend autonoom zenuwstelsel en daardoor betere stofwisseling, diepe relaxatie, beter slaapgedrag, sneller herstel en versterking immuunsysteem.
Een betere zuurstofbenutting (VO2) en daardoor een hogere energieproductie in cellen en een verhoogde aanmaak van antioxydanten.
Een lagere Hartslag en lactaatproductie bij een gelijke fysieke inspanning.
Wat kunnen mensen met een longziekte als COPD eigenlijk van de Geactiveerde Zuurstoftherapie verwachten?
De belangrijkste voordelen voor mensen met COPD zijn:
Makkelijker ademen en minder hoesten
Betere conditie
Verbetering van de slaap
Meer energie en vitaliteit
Verbetering van de Peak Flow en FEV1
Minder slijm opgeven
Normalisatie van de bloeddruk
Welke studies en onderzoeken zijn er gedaan?
Er zijn veel studies gedaan naar de werking van deze therapie. Hier lees je een overzicht van de onderzoeken die zijn verricht, die resultaten op hebben geleverd die relevant zijn voor mensen met een longaandoening.
Dr. Klaus Erpenbach uit Erftstadt heeft in februari 2007 de resultaten gepubliceerd van een studie die hij heeft verricht naar de effecten van Geactiveerde Zuurstoftherapie op patiënten met COPD (stadium 2-3 volgens GOLD, het Global Initiative for Obstructing Lung Disease). Dr. Erpenbach concludeert dat de therapie een positieve invloed heeft op deze longaandoeningen. U vindt een beschrijving van zijn studie op de tab Erpenbach.
In 2004 werd door dr. Claudia Schöllmann een vergelijkend wetenschappelijk onderzoek verricht naar de effecten van Geactiveerde Zuurstoftherapie enerzijds en Zuurstoftherapie anderzijds. Uit deze studie blijkt dat er bij Geactiveerde Zuurstoftherapie onder andere sprake is van een significant betere zuurstofbenutting. Het onder dezelfde condities inhaleren van geconcentreerde zuurstof had geen positieve effecten. De belangrijkste resultaten vindt u op de tab Schöllmann.
In een longitudinale en placebo gecontroleerde studie heeft Dr. Michael Kucera in 2009 structurele verbeteringen bij COPD-patiënten vastgesteld na toediening van Geactiveerde Zuurstoftherapie. De resultaten zijn statistisch significant. U vindt deze op de tab Kucera.
Deze bevindingen werden later bevestigd in een onderzoek met gezonde proefpersonen door dr. Elmar Wienecke (2007). Bij een intensieve inspanning leidt de toepassing van de therapie tot een significant lagere lactaatproductie en hartslag. Deze studie is placebo gecontroleerd en in gestandaardiseerde condities uitgevoerd. U vindt deze spectaculaire resultaten op de tab Wienecke.
In een wetenschappelijk dispuut van professor Dr. Med. Klaus Jung van de universiteit van Mainz in COMED (januari 2009) concludeert hij dat Geactiveerde Zuurstoftherapie (spirovitalisatie) – door de positieve invloed op de zuurstofbenutting - een goede aanvulling op de bestaande therapieën bij COPD kan zijn. Als reactie op de vraag van vooral Nederlandse ziektekostenverzekeraars heeft professor Jung in een brief aangegeven, dat de toepassing van de therapie voldoende wetenschappelijk onderbouwd en—ook op de lange termijn—medisch verantwoord is. Een vertaling van deze brief vindt u op de tab Jung.
Longitudinale studie dr. Michael Kucera naar Spirovitaltherapie en COPD
Inleiding
COPD (chronic obstructive pulmonary disease) is een chronische longaandoening met een significant progressief verloop, die leidt tot een vermindering van de longfunctie. COPD leidt tot longemfyseem en cardiovasculaire complicaties. De prevalentie van COPD is 8-10%, met een relatief hoge mortaliteit (ongeveer 25% bij mannelijke patiënten en ongeveer 14% bij vrouwelijke patiënten). De therapie bij deze ziekte is zeer complex van aard en dient levenslang te worden toegepast. Hetgeen de kwaliteit van leven van de patiënt aantast. Het doel van deze studie is om aan te tonen dat geactiveerde zuurstoftherapie een goede aanvullende therapeutische interventie is, naast de al toegepaste inhalatie van Beta2mimetica met Ipratropiumbromide.
Methodologie en materiaal.
Placebo gecontroleerde studie gestart in maart 2008 en doorlopend tot maart 2010. In de studie waren twee groepen van 12 mannelijke patiënten betrokken. Groep 1:12 patiënten, leeftijd van 49 tot 67 jaar, gemiddeld 58,08 (±5,08). De ziekteduur varieerde van 4 tot 10 jaar, gemiddeld 7,42 (±1,58). Spirometrie van 2 tot 4 op de schaal van GOLD, gemiddeld 2,58 (±0,58). Vier rokers, 8 niet rokers. Deze groep is tweemaal daags twintig minuten behandeld met de Geactiveerde Zuurstoftherapie. De therapie werd de patiënten thuis toegediend. Groep 2 (placebo): 12 patiënten, leeftijd van 49 tot 66 jaar, gemiddeld 57,45 (±5,77). De ziekteduur varieerde van 5 tot 11 jaar, gemiddeld 7,18 (±1,32). Spirometrie van 2 tot 3 op de schaal van GOLD, gemiddeld 2,5 (±0,5). Vier rokers, acht niet rokers. Voor deze groep is het therapietoestel zodanig aangepast, dat het leek alsof er Geactiveerde Zuurstoftherapie werd toegediend, terwijl er in werkelijkheid slechts normale lucht werd toegediend. De toepassingswijze was identiek aan die van de andere groep en ook hier werd bij de patiënt thuis tweemaal daags gedurende twintig minuten therapie toegepast. Deze werkwijze werd in beide groepen gedurende 24 weken (6 maanden) toegepast. Evaluatie van de resultaten vond plaats aan de hand van de spirometrie parameters FEV1/FVC % and FEV1 %, die aan het begin en na afloop van iedere therapiesessie werden gemeten. Hierbij werd gebruik gemaakt van de SPIROLAB II van MIR Medical International Research S.r.l.,via del Maggiolino, 125,00155 Roma, ITALY . De statistische significantie werd bepaald met behulp van de Chi-test en de Student t-test.
Resultaten en discussie.
De toepassing van geactiveerde zuurstoftherapie geeft een significante verbetering te zien op de gemeten spirometrieparameters. De therapiesessies vonden gedurende zes maanden (24 respectievelijk 23 weken) tweemaal daags gedurende 20 minuten bij de patiënten thuis plaats. De verbetering is statistisch significant voor de twee gemonitorde parameters FEV1/FVC% en FEV1%. Deze verbetering ging samen met een subjectieve verbetering van dyspnoe en expectoratie en met een daling van de inhalatiefrequentie.
De resultaten worden weergegeven in de onderstaande tabellen.
Discussie
Deze onderzoeksresultaten geven aan dat het mogelijk is om COPD-patiënten succesvol te behandelen met geactiveerde zuurstoftherapie. De validiteit van deze studie is weliswaar beperkt door het relatief geringe aantal proefpersonen. Desalniettemin kan Geactiveerde Zuurstoftherapie, tegenwoordig ook bekend als Spirovitaltherapie, gezien worden als een veelbelovende aanvulling op het spectrum van therapieën om COPD te behandelen.
A.M. van Dam
25-09-2016