Geactiveerde Zuurstoftherapie 

Welk bewijs is er voor de werking van deze therapie?

• De resultaten van Geactiveerde Zuurstoftherapie zijn aangetoond in een grote hoeveelheid studies en onderzoeken. De belangrijkste daarvan hebben wij voor u samengevat. Dr. Michael Kucera (2010) heeft structurele verbeteringen bij copd-patiënten vastgesteld na toediening van de geactiveerde zuurstoftherapie gedurende een langere periode. De resultaten zijn statistisch significant en gecontroleerd op het placebo-effect.

• In een publicatie van drs. Martin W. van Dam (2008) worden de geconstateerde effecten van deze therapie op de Heart Rate Variability (HRV) en daarmee op het autonome zenuwstelsel - ook bekend als het vegetatieve zenuwstelsel - beschreven.

• In een tweeledig gecontroleerde studie van dr. Ulrich Knop wordt geconcludeerd dat geactiveerde zuurstoftherapie als  basisbehandelingsmethode zou moeten gelden voor alle  aandoeningen, waarbij sprake is van een stoornis van het immuunsysteem of van de stofwisseling. Bovendien wordt deze therapie aanbevolen als een serieuze preventiemethode.

• In een studie door dr. Claudia Schöllmann is gekeken naar de effecten van geactiveerde zuurstoftherapie enerzijds en Zuurstoftherapie anderzijds. Bij de geactiveerde zuurstoftherapie is sprake van een significant betere zuurstofbenutting, die weerspiegeld wordt in een betere stofwisselingskwaliteit en een verbetering van het regulerend vermogen.Het onder dezelfde condities inhaleren van geconcentreerde zuurstof had daarentegen geen positieve effecten.

• In een studie van Dr. med Erich Krämer, Troisdorf uit 2001 wordt geconcludeerd dat met behulp van de geactiveerde zuurstoftherapie een daling van het LDL-cholesterol van meer dan 20% en een stijging van het HDL-cholesterol van rond de 40% is bereikt. Dit vormt een belangrijke maat voor het verkleinen van het risico op een hartinfarct.

• In een publicatie van prof. Dr. Med. Klaus Jung (universiteit van Mainz) in ”Natur-Heilkunde Journal” van november 2008 wordt aangegeven dat geactiveerde zuurstoftherapie zeer effectief is bij allerlei in- en doorslaapstoornissen.

• In een studie (2006) van dr. Elmar Wienecke - een van de bekendste Duitse sportwetenschappers – is de werking van geactiveerde zuurstoftherapie met behulp van gestandaardiseerde testsystemen en –methoden getest. De resultaten vat deze wetenschapper als volgt samen: „Het staat definitief vast dat de toepassing van geactiveerde zuurstoftherapie tot een verbeterd prestatievermogen van de onderzochte deelnemers leidt, zowel voor wat betreft het uithoudingsvermogen als voor wat betreft de lichamelijke kracht“.

• In een artikel dat in december 2006 in Beyond Medicine is gepubliceerd geeft drs. Martin W. van Dam een overzicht van de werkingsprincipes, effecten en resultaten van en studies en onderzoeken naar geactiveerde zuurstoftherapie. Patiënten met een slaapstoornis, zoals bijvoobeeld slaapapnoe, kunnen veel baat hebben bij geactiveerde zuurstoftherapie. Dat is de uitkomst van een studie die in 2004 onder leiding van de arts Dr. Marion Burman-Urbanek en de neuroloog Dr. Hendrik Straube in het slaaplaboratorium van de Haranni Clinic in Herne is uitgevoerd. Al na tien geactiveerde zuurstoftherapiesessies is bij 28 van 34 patiënten – waarvan een groot deel leed aan ademhalingsstoornissen tijdens de slaap (slaapapnoe) – een duidelijke verbetering vastgesteld van de gezondheid in het algemeen en de slaapstoornis in het bijzonder (Das Schlafmagazin 3, 46/47, 2004).

• Dr. Klaus Erpenbach uit Erftstadt heeft in februari 2007 de resultaten gepubliceerd van een studie die hij heeft verricht naar de effecten van geactiveerde zuurstoftherapie op patiënten met COPD (stadium 2-3 volgens GOLD, het Global Initiative for Obstructing Lung Disease). Dr. Erpenbach concludeert dat geactiveerde zuurstoftherapie een positieve invloed heeft op deze longaandoeningen.

• Dr. Michael Kucera heeft in november 2006 de resultaten van zijn studie naar de effecten van geactiveerde zuurstoftherapie op de HRV en daarmee op het autonome zenuwstelsel in Explore! magazine gepubliceerd. Zijn conclusie is dat de toepassing van GZT een significante invloed heeft op de regulerende werking van het autonome zenuwstelsel. Hij concludeert dan ook dat deze inhalatietherapie kan worden aanbevolen aan patiënten met chronische ziekten en aandoeningen.

• Professor Klaus Jung van de universiteit van Mainz roept in dit wetenschappelijk dispuut (COMED Nr. 1 2009) Duitse longartsen op om de nieuwe en veelbelovende geactiveerde zuurstoftherapie als therapievorm bij astma en copd in beschouwing te nemen.

• In november 2008) heeft professor dr. Kuno Hottenrott de conclusies van zijn onderzoek naar de effecten van geactiveerde zuurstoftherapie op de HRV in rust gepresenteerd. Samen met zijn collegae S. Muller en M. Steiner heeft hij een significante invloed op het autonome zenuwstelsel waargenomen, dat hij omschrijft als een acuut vagaal effect.